Η καλή ημέρα φαίνεται από το πρωί λένε και διαμορφώνεται θα πω εγώ ως αντίλογο, ιδίως όταν ο χαμογελαστός κουλουράς του Μεγάρου Μουσικής, ο Δημήτρης, θα σου πει ένα βιαστικό αλλά ευγενικό κοπλιμέντο, θα σε ρωτήσει με νοιάξιμο γιατί δεν χαμογελάς σήμερα και θα σου έχει κρατήσει το κουλούρι σου, όπως αγαπάς να το γεύεσαι .Εκείνο το διαχρονικό κουλούρι Θεσσαλονίκης.
Τα τακτοποιημένα φρέσκα κουλούρια στην υπαίθρια βιτρίνα του και η χαμογελαστή πρώτη καλημέρα πριν το γραφείο και την ρουτίνα κάνουν την διαφορά.
Απολαύστε την κουβέντα μας.
1)Δημήτρη καλημέρα, θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια για την δουλειά σου. Πόσο καιρό είσαι εδώ στο πόστο στο Μέγαρο Μουσικής; Έχουν μείνει πολλοί κουλουράδες στην Αθήνα;
Είμαι εδώ στο Μέγαρο Μουσική γύρω στα 3,5 χρόνια. Κουλουράδες στην Αθήνα έχουν μείνει απίστευτα λίγοι, υπολογίζω οι μισοί από ότι ήταν πιο παλιά. Είναι ένα παλιό επάγγελμα που πιστεύω δυστυχώς ότι πάει να εξαφανιστεί.
2)Καθημερινά βλέπεις αναρίθμητο κόσμο: Eίμαστε μια μικροκοινωνία σε κίνηση. Τι έχεις να σχολιάσεις για την συμπεριφορά μας;
Είναι θέμα ανθρώπου όλα και ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά και από όλα! Θέμα ανθρώπου και θέμα διάθεσης.
3) Οι Έλληνες είμαστε πρωινοί τύποι ή είμαστε αγενείς και γκρινιάρηδες όταν βιαζόμαστε στον δρόμο για την δουλειά μας;
Δεν μπορείς να τους βάλεις όλους σε ένα καλούπι, άλλοι γελάνε άλλοι κλαίνε , άλλοι γκρινιάζουνε. Καλούπι δεν υπάρχει είναι θέμα χαρακτήρα καθαρά.
Έχω σταθερούς πελάτες που λέμε και μια κουβέντα παραπάνω αλλά δεν το ψάχνω πολύ γιατί είμαι στενάχωρος άνθρωπος και τα παίρνω μέσα μου.
4) Θα μοιραστείς μαζί μας, ένα αστείο και ένα στενάχωρο γεγονός όλα αυτά τα χρόνια που δουλεύεις ως κουλουράς;
Ναι αμέ κάτσε να θυμηθώ εάν υπάρχει. Μια στενάχωρη ήταν ένας μπαμπάς που πέρναγε ξυπόλητος με δυο παιδάκια από εδώ και δεν είχε ο άνθρωπος ούτε να φάει. Τώρα για χαρούμενη ή αστεία δεν θυμάμαι κάτι χαρακτηριστικό, μικρές στιγμές που μας κάνουν να χαμογελάμε συμβαίνουν μέσα στην ημέρα.
5) Tην εποχή της μετάβασης μετά το μεγάλο lockdown πως ήταν ο κόσμος ;
Κρατημένος και φοβισμένος πολύ. Έπαιρναν πολύ λίγα κουλούρια, μετρημένοι άνθρωποι τότε σε κοίταγαν περίεργα και σου έλεγαν για την μάσκα, σου έλεγαν βάλε αντισηπτικό, πολλές υποδείξεις, όλοι ήταν φοβισμένοι.
Αυτό κράτησε για ένα εξάμηνο περίπου και μετά ηρεμήσαμε λίγο.
6)Τι κάνει ένα κουλούρι Θεσσαλονίκης να ξεχωρίζει; Oι τουρίστες αγοράζουν και εάν ναι τι σου λένε;
Οι τουρίστες δεν το προτιμούν το κουλούρι. Ξεχωριστό ένα κουλούρι Θεσσαλονίκης το κάνουν η συνταγή η γεύση και το ψήσιμο όπως μου λένε τα μαστόρια από τον φούρνο.
Το ψήσιμο και το φούσκωμα είναι το παν!
Εγώ δεν είμαι φούρναρης, είμαι πωλητής.
7) Εάν άλλαζες κάτι στην δουλειά σου τι θα ήταν;
Εάν άλλαζα κάτι, θα άλλαζα την βιτρίνα μου θα έβαζα μια καινούργια. Επίσης θα άλλαζα και την τέντα μου. Η δουλειά μου γίνεται πιο όμορφη χάρη σε όλους εσάς, που αγοράζετε κουλούρι από εμένα.
Συνέντευξη στην Ελένη Χρήστου