Του Γιώργου Χρόνη*
Πριν πολλά χρόνια δόθηκαν αρκετά εκατομμύρια για να δημιουργηθεί το παραπάνω πάρκο. Μπορεί, βέβαια, να απέμεναν πολλές παρεμβάσεις και συμπληρωματικά έργα για να πάρει την τελική του μορφή, ήταν, όμως, μια αξιέπαινη αρχή. Χιλιάδες κάτοικοι-ντόπιοι, αλλά και από άλλες περιοχές- απέκτησαν μαζί με τις οικογένειές τους δυνατότητα πρόσβασης σε έναν πνεύμονα πρασίνου. Τα χρόνια πέρασαν και αντί να γίνουν και οι υπόλοιπες εργασίες, ώστε το πάρκο να αποκτήσει τη μορφή, που προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός, εγκαταλείφτηκε στην τύχη του. Εργαζόμενοι απλήρωτοι, φωτισμός ανύπαρκτος, λίμνες και φυτά αφημένα στην τύχη τους, ελλιπής φύλαξη με αποτέλεσμα να γίνονται καταστροφές και κλοπές υλικού. Δόθηκαν άδειες σε επιχειρήσεις να ανοίξουν καταστήματα, που και το ενοίκιο δεν πλήρωναν, αλλά άφηναν και απλήρωτους τους λογαριασμούς κοινής ωφελείας. Όλα αυτά τα χρόνια το πάρκο πέρασε διάφορες μορφές διοίκησης σε συνεργασία πολιτείας και γειτονικών δήμων. Ουδέποτε όμως λύθηκε το σημαντικό ζήτημα του πάρκου. Η χρηματοδότηση. Όχι μόνο για τη συντήρησή του, αλλά και για την ανάπλασή του. Η δημοτική μας αρχή, χρόνια διατυμπανίζει ότι έχει το αποθεματικό, τα κατάλληλα μηχανήματα και το απαραίτητο προσωπικό για να συντηρεί μόνη της το πάρκο. Πιστεύουμε ότι υποκρίνεται και λαϊκίζει. Αυτό φαίνεται από το γεγονός, ότι για να γίνει αποψίλωση γύρω από το πάρκο( ένα έργο σαφώς μικρότερο και οικονομικότερο από τη συντήρηση και την ανάπλαση όλου του πάρκου ), προχωρεί σε σύμβαση με ιδιωτική εταιρεία και δεν το υλοποιεί με το δικό της προσωπικό και τα δικά της μηχανήματα. Γιατί άραγε;
Σήμερα η πολιτεία συντηρεί το πάρκο με χρήματα, που δεσμεύει από όλους τους δήμους της Αττικής. Τα χρήματα αυτά δεν επαρκούν για την αποτελεσματική συντήρηση του πάρκου, αλλά κυρίως για την ανάπλασή του. Οφείλει η πολιτεία να διαθέσει τα απαραίτητα χρήματα που απαιτούνται για τις παραπάνω διαδικασίες.
Παράλληλα βλέπουμε μια έντονη αντιπαράθεση της δημοτικής αρχής με την πολιτεία και τον φορέα που διαχειρίζεται το πάρκο, που φτάνει στα όρια της γελοιότητας. Ο φορέας να καλεί την αστυνομία για να συλλάβει εργαζόμενους του δήμου με το επιχείρημα, ότι δεν μπορούν να παρεμβαίνουν στη συγκεκριμένη περιοχή, τον δήμο να καλεί την αστυνομία για να σταματήσει δεντροφύτευση του χώρου με το επιχείρημα, ότι ο φορέας δεν είχε τη σχετική άδεια. Κοκορομαχίες φορέων, που το μόνο που τους νοιάζει είναι τα κόμματά τους, οι καρέκλες τους και οι προσωπικές τους φιλοδοξίες. Χαμένοι οι κάτοικοι που δεν μπορούν να χαρούν με τις οικογένειές τους όπως πρέπει το πάρκο. Διαμάχη υπάρχει, όμως, ανάμεσα και σε γειτονικούς δήμους για το σε ποιον ανήκει το πάρκο. Έτσι έχουμε δικαστικές προσφυγές που και χρονοβόρες θα είναι, αλλά και χωρίς αποτέλεσμα. Έχουμε φιέστες και φωτογραφίσεις επισήμων ένθεν και ένθεν ότι δήθεν ενδιαφέρονται για το πάρκο. Στόχος τους να αποπροσανατολίσουν τους δημότες τους από τις ευθύνες τους αναλογούν για τις παραλείψεις τους, αλλά και να δείξουν ότι δήθεν ενδιαφέρονται για τους δημότες τους.
Καλούμε την πολιτεία και τους δήμους να καθίσουν σε ένα τραπέζι, να αφήσουν στην άκρη κομματικές αντιπαραθέσεις και προσωπικές φιλοδοξίες και από κοινού να συνεργαστούν, ώστε το πάρκο να αποκτήσει τη μορφή που πρέπει προς όφελος των κατοίκων και των οικογενειών τους. Αν δε γίνει αυτό, φοβόμαστε, ότι το πάρκο οδηγείται μαθηματικά στα χέρια των ιδιωτών, που για κερδίσουν από αυτό θα αλλοιώσουν τον περιβαλλοντικό του χαρακτήρα, βάζοντας μέχρι και εισιτήριο εισόδου. Εκτός και αν οι κοκορομαχίες και οι αντιπαραθέσεις στοχεύουν σε αυτό, στην ιδιωτικοποίηση του πάρκου. Ως ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ ΙΛΙΟΝ όλα αυτά τα χρόνια με ερωτήσεις, προτάσεις και παρεμβάσεις,μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο, προσπαθήσαμε να είμαστε χρήσιμοι στην τοπική κοινωνία και όχι μόνο. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
* Ο Γιώργος Χρόνης είναι δημοτικός σύμβουλος με το Ασυμβίβαστο Ίλιον.